GERÇEK DOST

Geçen bir yazıya rastladım ve gerçekten çok anlamlı buldum, paylaşmak istedim sizlerle; şiir Can Yücel'e aitmiş,

Yalnızlığa dayanırım da, bir başınalığa asla,

Yaşlanmak hoş değil, duvarlara baka baka.

Bir dost göz arayışıyla,

Saat tıkırtısıyla...

Korkmam geçinip gideriz biz mutlulukla,

Ama;

''Günün aydın, akşamın iyi olsun'' diyen biri olmalı.

Bir telefon çalmalı ara sıra da olsa kulağımda.

Yoksa zor değil, hiç zor değil,

Demli çayı bardakta karıştırıp,

Bir başına yudumlamak doyasıya.

Ama ''Çaya kaç şeker alırsın?''

Diye soran bir ses olmalı ya ara sıra...

Ve devamında da bir yazı var (asıl etkilendiğim can alıcı noktası);

Gözler arasındaki ilişkiyi biliyor musun? Onlar birlikte göz kırparlar, birlikte ağlarlar, her şeyi birlikte görürler ve birlikte uyurlar. Buna rağmen asla birbirlerini görmezler. Arkadaşlık bunun gibi olmalı. Arkadaşsız hayat cehennem gibidir.Senin en iyi arkadaşın kim?

Düşündürdü beni, benim en iyi arkadaşım kim? Ya sizin en iyi arkadaşınız kim? Ya da gerçek dost varmı? Koşulsuz, hesapsız, gerçek dost? Ya da aslında en önemlisi: Kaç kişi benim için "Funda, benim gerçek dostum" diyordur... Bunla ilgili bir yazım daha var, hazır olunca gelecek, birde video...