Bir babanın, doğum gününde oğluna mektubudur... "Görülmüştür"

Sevgili oğlum
Bugün tam on yedi yaşındasın
Görüyorum ki artık
Her şeyin farkındasın
Ama ne zaman ararsam seni
Ya diskoda
Ya barda
Ya da televizyon karşısındasın

Haklısın oğlum
Devir artık bu devir
Sen de çemberini çağına göre çevir
Senin neyine Resim roman şiir
Senin neyine Sanat vesair
Ne diyor meşhur televizyon büyükleri
Vur patlasın çal oynasın
Devir artık bu devir

Nasılsa Son düğmesi de koptu insanlığın
Vefa can çekişiyor arka sokaklarda
Umut mendil sallıyor giden trenlerin ardından
Onur, adres arıyor mezarlıklarda
Dostluklar çöp tenekelerinde sahipsiz
Ve anahtar teslimi aşklar satılık köşe başlarında
Hem de üç kuruş mutluluklara...

Ama sen de haklısın
Sana mı kaldı
Kurtarmak vatanı
Sana mı kaldı
Uyandırmak yatanı
Sana mı kaldı
Duvara yapıştırmak
Bu memleketi satanı Anasını ağlatanı....

Gel gör ki oğlum
Senin de kurtuluşun yok bu gidişten
Ne etsen- ne yapsan
Bir düğün
Bir bayram
Bir lale devri
Hangi ekrana baksan

Kim kiminle evleniyor
Kim kiminle çıldırıyor
Kim kime daldan dala
Gelinim olur musun diyor

Kimisi sahte gelin
Kimisi zengin bir prens
Kimisi de insanlıktan bir yudum bir nefes
Bekliyor da bekliyor

Bak her gün ayrı bir kanalda
Bambaşka bir 'ünlüler çiftliği'
Her kanalda şöhret olmanın dayanılmaz hafifliği
Ve işte böyle Pazara dökülüyor bir bir
Herkesin yumak yumak ipliği
Yıllar var ki oğlum
Birileri işte
Bizi hep böyle gözetliyor...
Ve sen de görüyorsun ki
Bu sahneler
Bizi ne de güzel özetliyor

Kimin umurunda yarınlar
Kimin umurunda çocuklar
Kimin umurunda bu isyankar çığlıklar
Bir kavgadır
Bir yarıştır
Bir rezalettir gidiyor.
Kime sorsan
Cevaplar dünden hazır
Halk böyle istiyor oğlum
Halk böyle istiyor
Gel gör ki
Bir reyting uğruna
Ne 'güneşler batıyor' oğlum
Ne güneşler batıyor....

Ahmet Selçuk İLKAN

SEN....

Dünya güzelliklerle dolu, hayat yaşamaya değer...

Sen?

Sen(en azından bence) güzelsin.

Senin en azından benim için özel oluşun kıpırdatıyorsa içini;

Sen önlenemez bir selsin...Tutulmaz bir zıpkınsın.

Farkında ol bunun.Çünkü bir kişiye onu önemseyecek bir kişi yeter... diğerleri ikramiye!

Seni önemseyecek bir kişi...

Bu bir kişi; kim olursa olsun... Dünyanın neresinde olursa olsun farketmiyor

Bir kişi için değerliysen... Bir kişi bekliyorsa seni...

Bir kişi seviyorsa önemsiyorsa;Kaybetmiyorsun.

Çünkü vazgeçmiyorsun! Binlerce örneği var bunun.

Kaybetmenin, dünyanın bütün lügatlarında bir tek soyadı var:Vazgeçmek!

Gemin batsa okyanusta, en yakın karaya doğru kimin için kulaç atardın?

Kimin eli olsun isterdin ıslak saçlarını okşayacak?

Kim sarsın isterdin titreyen bedenini?

Issız bir dağ başında kalsan kimin için yürürdün gittikçe uzayan yolları?

Kimin hayali çağırırdı seni?

Kim sana; hadi derdi.

Hasta olsan kim tutsun isterdin?Kim alsın dilerdin başından ateşini?

İyi bak; Var O!

İyi bak; Yar O!

Görmüyor olman, onun olmadığı anlamına gelmez ki!...

Görmüyorsan şu an görmüyorsun.

Sen aynalar yokkende varsın aslında!

Ama kendini tanıman için aynaları bulmalısın...

Dünya güzelliklerle dolu, hayat yaşamaya değer...

Ve sen, en azından benim için güzelsin.

Sen; En azından bence GÜZELSİN ve ÖZELSİN .

Ve her kişiye onu önemseyecek bir kişi yeter!

BEN SONBAHARIM

Beni bir mevsime benzetmek istersen eğer;

Sonbaharım...
Kimi zaman köşeden gülümseyen bir güneş olurum,
Kimi zaman döne döne düşen bir yaprak.
Kimi gün usul usul yağan bir yağmur olurum,
Kimi gün deli deli savuran bir rüzgâr.
BEN SONBAHARIM...

Beni bir çiçeğer benzetmek istersen eğer;
Çiğdemim...
Sapsarı rengiyle içini ısıtan,
Koparmak istersen ellerini kanatan,
Erişemeyeceğin kadar derinde
Korkacağın kadar narin.
BEN ÇİĞDEMİM...

Beni bir renge benzetmek istersen eğer;
Griyim...
Ne beyaz kadar saf, berrak ve katkısız,
Ne siyah kadar net, kasvetli ve asil,
Tam ikisinin ortası.
BEN GRİYİM...


Beni bir kavrama benzetmek istersen eğer;
Sevgiyim...Bir bebeğin gülüşü kadar içten,
Güneşin doğuşu kadar sabit,
Gecenin rengi kadar etkileyici,
Yaşam kadar gerçek.
BEN SEVGİYİM...

YA SEN?